Alle corsogroepen zitten op dit moment vol in hun bouwproces. Het is nog een kleine tien weken tot de grote dag. De eerste contouren van de constructie staan en op het bouwterrein rond de bouwtenten staan hier en daar delen van de vormgeving al klaar. Vormgeving is een van de belangrijkste elementen aan een corsocreatie. Je kunt het zien als een soort van uiterlijk en juist daarop worden de wagens grotendeels beoordeeld.
Cor Lassche is een fanatiek corsobouwer bij Symboliek. Hij hielp dit jaar bij de bouw van de maquette en is inmiddels druk met het realiseren van het geschaalde ontwerp op ware grote. Hij legt het hele vormgevingsproces uit.
Tricky
Symboliek is eind april begonnen met de bouw van de wagen. Ruim op tijd, maar Cor is wel bang dat het nog lang gaat duren voordat de wagen echt helemaal lasklaar is. “Het gaat bij ons vaak wel door tot in de corsoweek.” Er volgt een kleine glimlach. “Op een gegeven moment gaat het iets langzamer dan gedacht en dan loopt het toch allemaal uit tot die laatste twee weken. Dan moet het nog even gebeuren. Ik verbaas mij meestal over hoeveel er in de laatste week nog aan werk verzet wordt. Het is vaak genoeg gebeurt dat we op krantenplak zaterdag, de zaterdag voor het corso, nog zoveel moesten lassen dat het tricky was of we hem wel op tijd in de kranten zouden krijgen.”
Kniewerk
Bij Corsogroep Symboliek is de vormgeving vooral heel veel kniewerk. “Wij gebruiken vooral veel rond 4,6 en 8 (ijzeren staven, waarbij het cijfer staat voor de diameter in millimeters, red.). Dat buigen we dan op de knie in de juiste vorm. Het is een beetje op gevoel. We proberen het eens zus of zo en dan kijken we of het ergens op lijkt. Als dat niet het geval is, dan buig je hem weer wat anders.” Soms moet de knie ook rust krijgen of is het gewoon te zwaar. Dan wordt er vaak gebruik gemaakt van buigijzers. “Met een buigijzer kan je veel meer kracht zetten, omdat je je arm als het ware verlengt. Ook is het makkelijker om een stuk ijzer nog even een klein zetje te geven. Het kan ook zo zijn dat je een stuk al hebt vast gelast en dan kom je er met je knie lastig bij. Ook dan gebruik je een buigijzer.”
Het buigen van een stuk ijzer op je knieën is voor een deel gevoel en voor een deel vooral veel doen, zegt Cor. “Het valt zeker te leren. Ik doe het al van jongs af aan en de eerste paar jaar ging het heel vaak mis… Dan boog een meer ervaren bouwer het laatste stukje, zodat het toch nog ergens op leek. Hoe vaker je het doet, hoe meer gevoel je ervoor krijgt.”
Anatomie
Het lastigste gedeelte bij vormgeving van een wagen, zijn de kleine vormen. Dit heeft te maken met een laag kranten en bloemen die er nog overheen komt. “We hebben het dan zo over een aantal centimeters en dan kan de anatomie van bijvoorbeeld een mens of dier al zoek zijn. Je moet het dus eigenlijk te klein bouwen om het goed te hebben, maar dat is voor je gevoel wel gek. Bij grotere vormen vallen die paar centimeters weg, dus daar maakt het niet uit.” Voorbeelden van kleine vormen zijn bijvoorbeeld de vingers en ogen. “Als je het niet goed doet, dan wordt het verschil tussen het oog en het ooglid te klein. Tijdens het lassen moet je dus rekening houden dat je dat verschil tussen oog en ooglid heel groot hebt, want met de bloemen erbij op valt dat verschil voor een groot deel weg. Voor de vingers geldt precies hetzelfde. Als je geen rekening houdt met die laag kranten en bloemen, krijg je van die worstenvingers. Het zijn de kleine details van een lichaam waar je echt op moet letten, want die kunnen de wagen heel makkelijk maken of breken.”
De wagen van dit jaar
Cor vindt de wagen dit jaar, ‘Fragiel’, wel meevallen qua moeilijkheid. “De vormgeving is wel goed te doen. Het is dit jaar meer de kunst dat als de olifant gaat bewegen, de vorm ook goed meebeweegt.” De olifant van Symboliek komt dit jaar namelijk met zijn voorkant omhoog. De olifant drukt als het ware op. “Wat dan het lastige is, is dat alle scharnierpunten ook mooi moeten doorlopen zodat je geen gaten in de wagen krijgt. Daarnaast moet de vorm van de poten ook kloppend blijven als de olifant omhoogkomt. In welke positie hij ook staat, het moet ergens op blijven lijken.”
Mens en dier
In de meeste wagens is wel een mens of dier verwerkt en dit heeft eigenlijk een hele simpele reden, zegt Cor. “Je herkent het direct. Daarom is het altijd goed om zoiets te bouwen. Daarnaast zit er altijd veel vorm aan een mens of een dier, dus de wagen is dan direct iets.” Terwijl mensen en dieren ook juist een van de moeilijkste dingen zijn om te bouwen, vertelt Cor. “Als de anatomie van een mens of dier niet klopt, dan valt dat meteen op en dat maakt het zo lastig. Iedereen weet hoe het eruit hoort te zien en daar vergelijk je het natuurlijk mee. Het is eigenlijk een groot risico om een mens of dier te bouwen.”
En toch is die duidelijkheid wel doorslaggevend om vaak een mens of dier te maken. “Dat is belangrijk aan een wagen. Als mensen niet snappen wat je uitbeeldt, dan doe je wat verkeerd. De eerste indruk is superbelangrijk. Het beste is dus een duidelijk onderwerp, dat mensen meteen snappen wat het voorstelt. Onze creatie ‘Conclaaf’ is daarin een goed voorbeeld, die wagen had echt een heel mooi vooraanzicht. De voorkant is dé eyecatcher en dat moet gewoon goed. Het is beeldbepalend en daarmee pak je punten.” Ook de wagen van dit jaar heeft dat, vind Cor. “Ja, ik vind van wel. Je ziet direct de kop van de olifant en met de beweging moet dat mooi zijn.”
