Het is weer de tijd van het jaar, dat je in de omgeving van Sint Jansklooster overal de reuzententen van de verschillende corsogroepen ziet opdoemen. De mooiste creaties worden daar in zijn geheel naar hoogtes van tien meter gebouwd. Toch werkt nog niet iedere groep op die manier. Corsogroep Hebbes bouwt bijvoorbeeld als enige in een bouwschuur en is daardoor genoodzaakt te werken met opzetstukken. Dat zijn losse onderdelen van een corsowagen, die er op corsovrijdag nog met een telescoopkraan opgetakeld moeten worden. Hoe dat precies werkt, vertelt fanatiek bouwer Gerben Nijkamp van Corsogroep Hebbes.

Als je het hebt over het opzetten van de wagen, dan komt Corsogroep Hebbes als een van de eersten boven. Ze zijn namelijk nog een van de weinigen die deze ‘old skool’ manier gebruiken. “De meeste groepen zijn doorgegroeid en hebben een bouwtent aangeschaft. Wij doen het nog op de ouderwetse manier”, lacht Gerben Nijkamp. “Dat komt voor een groot deel door de hoogte van onze schuurdeur. Maar we moeten ook manoeuvreren onder en langs de bomen hier in de Leeuwte en de Duinweg.”

Rekeninghouden met de hoogte

Al tijdens het ontwerpen houdt Hebbes rekening met de opzetstukken. De schuurdeur van Hebbes is 3.80 meter hoog. Via de schaalverdeling op de maquette kan de groep precies uitmeten wat de afmeting van een opzetstuk moet worden. “Maar daar pas je het ontwerp wel op aan. Je houdt altijd rekening met de hoogte. We hebben ons ook wel eens misrekend. Toen was de wagen te hoog en hebben we de banden leeg laten lopen om toch aan de reglementair vastgestelde hoogte van 10 meter te voldoen.”

Precieze werk

Bij opzetstukken is het natuurlijk van essentieel belang dat het past. “Het is een beetje makkelijk gezegd, maar wel waar.” Er zijn verschillende technieken die je kan gebruiken om opzetstukken aan een wagen vast te maken. “Het ligt er een beetje aan wat voorhanden is. Je kunt buis in buis of met kokers werken. Het gaat erom dat je koppelstukken weet te maken. Wij doen dat dit jaar met flenzen op elkaar. Dat zijn ronde schijfjes met gaten erin en die kan je dan met bouten aan elkaar vastzetten.”

Proefopzetten

Het vergt het nodige inzicht om twee onderdelen apart van elkaar te maken, terwijl ze precies op elkaar moeten komen. Hebbes neemt daarom een paar weken voor het corso de proef op de som. “Deze week komt de verreiker en zetten we alles nog een keer buiten in zijn geheel op elkaar. Daarna halen we alles er weer af en maken we het klaar voor de plaknacht en de grote dag.” Soms komen er echter onvoorziene omstandigheden op het pad. “Het is ook wel eens voorgekomen dat alles op corsovrijdag niet meer paste. Het staal was helemaal verwrongen. Dan is het wel even paniek. Door de dahlia’s wordt het extreem zwaar en dan kan het ook in elkaar worden gedrukt. Of het heeft ergens een deukje opgelopen. Door domme krachten in te zetten, los je het vaak nog wel op. Met sjorbanden in de wagen probeer je dan de nodige stevigheid te creëren. Het moet wel veilig zijn natuurlijk.”

Telescoopkraan

Op corsovrijdag is de verreiker overigens geen optie. “Nu is alles nog niet zo zwaar en komt het niet zo precies. En mocht het opzetstuk eraf vallen, heb je nog tijd om het te repareren.” Een paar uur voor het corso is die tijd er niet, daarom wordt er dan gebruik gemaakt van een telescoopkraan. “Een telescoopkraan heeft net wat meer mogelijkheden. Hij is hoger, sterker, preciezer. Bovenaan zit een cameraatje, dus je kunt heel precies zien wat er gebeurt. Een verreiker is al vrij statisch, dus die kan je niet zoveel bewegen. Dan moet je er te veel aan gaan trekken om hem op zijn plek te krijgen. Met de telescoopkraan kan je overal heen waar je wilt. Er zitten ervaren machinisten in. Aan een kleine aanwijzing hebben ze genoeg en zetten ze hem precies op zijn plek. Als dan alles staat ben je wel een stukje stress kwijt.”

Dahlia’s

Het opzetten is altijd een spannend moment voor de corsobouwers van Hebbes. “Je ziet hem dan eigenlijk voor het eerst in zijn geheel. We hebben al wel een keer proef opgezet, maar dat zegt niet zoveel. De dahlia’s veranderen nog de hele wagen, door de kleuren die je gebruikt en of de wagen netjes geprikt is.” Voor Gerben was de wagen Barbier uit 2019 heel speciaal. “Dat was echt gaaf. Dat alles paste en het er in zijn geheel mooi uitkwam, gaf echt een kick.”
Corsogroep Hebbes zal nog jarenlang doorgaan met het opzetten van de wagen. De geprezen corsotent komt er bij de appeltjesgroene groep niet in. “Als Hebbes zijnde is dit ideaal. We hebben hier een gigantisch mooi plekje, met onze eigen romneyloods en keet erbij. Daarnaast zijn we niet een hele ambitieuze groep. Een ereprijs bouwen we toch niet. Dit is het, dit wordt het en dit blijft het.”

Het onderstel

Dan nog even ander nieuws. Zondagochtend 2 april was er paniek bij Corsogroep Hebbes. De motor had vlamgevat in hun bouwloods. Door snel optreden van buren en de brandweer bleef de schade enigszins beperkt. Het had namelijk nog veel erger kunnen aflopen. Toch moest het onderstel worden afgeschreven en was er veel schade in de bouwschuur zelf. Ondertussen bouwt de groep weer vrolijk door en is alle schade in de schuur opgelost.
Een onderstel is echter nog niet aanwezig. “Het onderstel is bijna klaar. Het was een hot item”, grapt Gerben. “Uiteindelijk is het allemaal gelukt, daar zijn we heel blij en trots op. Rook Pijpleidingbouw heeft ons gigantisch geholpen! Als dat niet was gebeurd, hadden we niks gehad. Zonder een onderstel of als de hele schuur was afgebrand, bestond deze corsogroep niet meer.” Gerben benadrukt dat er een speciaal bedankje is voor Rook Pijpleidingbouw. “Zij bouwen met onze hulp een nieuw onderstel, dat is natuurlijk heel bijzonder. Het wordt ook echt een heel mooi onderstel, dat hadden we zelf niet voor elkaar gekregen. We hebben straks het onderstel nog mooier dan de wagen zelf”, besluit Gerben lachend.