Het corso van Sint Jansklooster
Het Corso van Sint Jansklooster is een jaarlijks evenement met prachtige, grote wagens en een gezellige feeststemming, maar voordat dit evenement kan plaatsvinden moet er een heleboel gebeuren.
De Dahlia’s
Alhoewel het corso in augustus plaatsvindt, worden voorbereidingen al getroffen in april en mei. In deze maanden worden de knollen van de bloemen waarmee de praalwagens versierd worden, de dahlia’s, in de grond gestopt. De knollen worden in de geulen gestopt, waarbij gelet wordt op afstand, daarna wordt alles weer dicht geharkt en moet de natuur zijn werk doen. De knollen groeien langzaam uit tot mooie bloemen. Met behulp van palen en draden blijven de planten netjes in lijn en blijven ze mooi rechtop staan. In de maand juni is het dan zo ver: de eerste bloemen komen tevoorschijn. Langzaam maar zeker verandert de vlakte in een prachtig dahliaveld. In de maanden juli en augustus kunnen de bloemen dan eindelijk geplukt worden, waarna ze gebruikt worden voor de corsowagens of geëxporteerd naar andere corso’s in Nederland, maar ook het buitenland!
Het ontwerp
Met alleen dahlia’s kom je echter niet ver, er moet immers een hele wagen gebouwd worden, voordat deze versierd kan worden! Dit begint met een ontwerp, waarbij de ontwerpers of ontwerpteams van de groepen een thema of idee in hun hoofd hebben en dit uitwerken. Dit ontwerp begint met een tekening, maar wordt daarna uitgewerkt tot een heuse maquette. In wezen een gedetailleerde mini-versie van wat de wagen moet worden. Deze maquette is echter niet snel gemaakt, en kan soms wel honderden uren duren! In mei worden alle maquettes gepresenteerd op de presentatieavond, dit is dan ook gelijk symbolisch de start van het bouwseizoen.
De bouw van de wagens
Voordat het bouwproces kan beginnen, moet er eerst nog wel even een bouwplek opgezet worden. Dit kan een tent zijn met stijgerblokken, steigerplanken, trappen en een groot zeil eromheen, maar ook een bouwschuur- of loods. Als dat laatste het geval is, dan moet de wagen in delen worden gebouwd.
Dan is het eindelijk tijd om de wagens te maken! De wagen wordt in delen opgebouwd. Eerst moet het ‘skelet’ in elkaar gezet worden, dit is gelijk één van de belangrijkste delen van de bouw, want de wagen moet stevig en veilig in elkaar zitten. Dit wordt gedaan door betonijzer te slijpen en te lassen, waardoor er dus een geheel skelet ontstaat. Natuurlijk stopt de bouw niet bij een skelet: iedere groep heeft zijn eigen techneuten die ervoor zorgen dat de wagen kan bewegen. Nadat alle delen in elkaar gezet zijn, moet alles nog op elkaar gezet worden zodat er één wagen ontstaat. Hijskranen zorgen ervoor dat de delen op elkaar komen te staan.
Hierna is het tijd om de onderlaag te maken. De meeste groepen gebruiken hiervoor tape en papier, maar sommige groepen gebruiken ook foam. Nadat alles is aangebracht wordt alles nog geverfd, zodat te zien is waar de verschillende kleuren bloemen geprikt moeten worden. En dan kunnen de dahlia’s erop! Al deze bloemen worden nog snel in de laatste drie dagen erop gezet. Gezelligheid en saamhorigheid staat bovenop, terwijl er ook hard wordt gewerkt in de tenten!
De parade
Dan is het bijna zo ver! Terwijl de laatste loodjes aan de wagens gelegd worden, wordt het parcours opgebouwd. Tribunes, dranghekken, toiletten en kassahokjes worden klaargezet voor het grote evenement.
En dan is het vrijdag eindelijk tijd voor de grote parade! Prachtige, gigantische wagen rijden het parcours rond, terwijl figuranten hun rol erbij spelen om de verhalen achter de wagens te vertellen. Muziekkorpsen marcheren mee en zorgen voor welkome afwisseling.
Niet te vergeten is dat het corso ook een competitieve kant heeft! Ondanks dat gezelligheid en saamhorigheid voorop staat, is er toch een prijs voor de mooiste wagen. Iedere bouwgroep strijdt natuurlijk voor deze prijs en de titel van beste wagen van het jaar!
Op zaterdag is er dan nog een corso festival, een tentoonstelling. En als afsluiting nog een wagenbouwersfeest. Daarna is het tijd om alles af te breken, op te ruimen en te wachten tot april en mei om de dahlia’s opnieuw te kunnen planten.