Dit jaar bouwt wagenbouwersgroep Alliance de wagen ‘Getemd’. Vijf hagedissen zitten op de handen en armen van hun baasjes. Het belooft een levensechte wagen te worden vol beweging. En juist om die twee redenen is het een lastige wagen om te bouwen. De vormgeving komt heel precies, zo vertelt Gert Wind. Hij is al sinds het eerste uur een van de bouwers van Alliance en heeft daardoor al heel wat wagens gebouwd. Maar deze komt qua moeilijkheidsgraad in de bovenste categorie.
De tent van Alliance staat fier overeind. Hij herbergt alleen niets meer dan het onderstel. De wagen ligt als een soort blokkendoos om de tent heen. Overal liggen stukken hagedis, arm en hand. In de verbouwde keet van de wagenbouwersgroep nemen we plaats. Dit jaar heeft Alliance de nodige randvoorwaarden geüpgraded, waardoor de voortgang van de bouw goed verloopt. Maar hoe zit het met de wagen zelf?
Levensecht
Gert is meer een man van de grote vormen, zo vertelt hij. “Het hele fijne werk is voor anderen. Ik houd me vooral bezig met de grotere vormen. Zoals vorig jaar de lichamen van de konijnen en het hol. En nu ben ik bezig met de lichamen, staarten en armen.” Vorig jaar behaalde Alliance de Ereprijs met hun wagen ‘Onraad’. Dit jaar staat dus in het teken van het verdedigen van die Ereprijs, al zien ze dat zelf anders. “Wij bouwen voor de top drie.” En dat is te merken, want qua moeilijkheidsgraad schaalt Gert hem in de bovenste categorie.
“Zeker is dit een moeilijke wagen! Het zijn handen, armen en hagedissen, dus elk stukje van de wagen moet levensecht zijn. Vorig jaar hadden we bijvoorbeeld nog dat konijnenhol, daar zit ruimte voor interpretatie in. Niemand weet hoe dat er precies uit moet zien. Niemand weet hoe groot dat hol is en welke vorm die heeft. Maar hier komt het wel krek, dus alles kost wat meer tijd en moeite.” Het helpt dan niet mee dat er ook veel onderdelen van de wagen moeten gaan bewegen. “Dat gaat namelijk ten koste van de anatomie, want er komt ergens een knikpunt en dat kan je niet vastlassen. Dat is altijd de afweging: je kan iets laten bewegen, maar hoeveel van je anatomie lever je dan in?”
Op het oog
Voor het vormgeven van de wagen maakt Alliance vooral gebruik van de maquette. “Voor elk onderdeel nemen we één liggende dwarsdoorsnede en één die we rechtop plaatsen. Aan de hand van die twee doorsnedes en de maquette maken we de rest van dat onderdeel.” En daarbij komt het vooral aan op opmeten en je ogen gebruiken. “Ja,” lacht Gert. “Ik mag het eigenlijk niet zeggen, maar meestal op het oog. Nu zijn we bijvoorbeeld bezig met de poten, dat komt heel precies, dus dan meten we het even goed op. Bij grote vormen is het regelmatig op het oog.”
De kracht van Alliance
Waar veel andere groepen ook werken met piepschuim, bijvoorbeeld voor een kop van een mens of dier, maakt Alliance nagenoeg alles van ijzer. “We hebben wel eens geprobeerd iets groots uit een blok piepschuim te halen, maar dat lukte niet. Ieder zijn kracht. Wij lassen in principe alles, want dat is onze kracht.” Wat waarschijnlijk wel met piepschuim wordt gemaakt, zijn de ruim driehonderd stekels van de hagedissen. In een van de ruimtes van de verbouwde keet liggen wat probeerstekels. Zaden, amandelen en andere kleine producten liggen er in bakjes naast. In de komende weken zal daar nog genoeg werk in zitten, denkt Gert.
Sowieso brengt Alliance veel van hun details pas later op de wagen aan. “Op de maquette is alles glad, maar er komen natuurlijk wel wat meer plooien in en dergelijke. Hagedissen hebben bovendien schubben en ook die brengen we pas later aan. Wij maken tijdens de vormgeving alles, behalve de fijne details.”
Geen schema
Hoewel de tent nu nog vrij leeg is, verschijnt er op de bouwplek van Alliance binnen nu en een paar weken weer een wagen. “We maken alles eerst op de grond, daarna positioneren we het in de tent en dan maken we de constructie erin. In een week tijd staat er zo meteen weer een hele wagen,” weet Gert.
Over het hele bouwterrein liggen de nodige onderdelen verspreid, maar het is moeilijk in te schatten hoe ver de groep is. Dat maakt overigens ook niet uit, want: “Wij hebben geen schema.” Over een paar weken komt Alliance terecht in hun welbekende flow, denkt Gert. “Voor het corso zijn wij altijd drie weken vol gas met die wagen bezig en dat vinden wij ook wel prettig. Wij weten ook niet beter, het is bij ons altijd zo.” En na die drie weken, op 16 augustus, rijden er weer vijf levensechte hagedissen door de straten van Sint Jansklooster, die misschien wel goed genoeg zijn voor titelprolongatie.
